ฉันโตที่ทะเลสาบแฮมิลตันในฮอตสปริงส์ รัฐอาร์คันซอ ครอบครัวของฉันมีเรือเสมอ และเราสนุกกับการเล่นสกีน้ำ เจ็ตสกี ตกปลา พายเรือ และเวคบอร์ด ทั้งครอบครัวจะใช้เรือ ป้า น้าอา ญาติพี่น้องและผู้ปกครอง ดังนั้นทุกคนจะเทียบท่าต่างกันโดยใช้เทคนิคต่างๆ คนหนึ่งจะใช้หนึ่งปม และอีกคนหนึ่งใช้อีกคนหนึ่ง  หรืออาจมีคนพยายามควบคุมเส้นเพื่อไม่ให้เรือหรือท่าเรือได้รับความเสียหาย หรือความยาวของเส้นอาจไม่ใช่ความยาวที่ถูกต้อง เป็นต้น บ่อยครั้ง บุคคลจะสะดุดเท้าและนิ้วเท้าบนสตั๊ด และปัญหาอีกอย่างคือ เราอาจดึงขึ้นไปที่ร้านอาหารแล้วหาแถวเทียบเรือไม่ได้ ประสบการณ์ทั้งหมดนั้นตึงเครียดเพราะคนขับจะพยายามจอดเทียบท่าโดยไม่ทำลายเรือหรือท่าเรือ ในขณะที่ผู้โดยสารค้นหาสายอย่างเมามัน ดังนั้นฉันจึงคิดหาเรือ/ท่าเทียบเรือแบบยืดหดได้เพื่อแก้ปัญหาการจอดเรือทั้งหมด